Rosjanie, którzy po bitwie pod Limanową, zatrzymali się w widłach Dunajca i Białej, po załamaniu się ofensywy austriackiej ruszyli do kontrataku siłami 3. Armii gen. Dimitrijewa w rejonie Łowczowa i Łowczówka. Gdyby udało im się przerwać front 3. i 4. armii austro-węgierskiej groziłoby okrążenie. Misję powstrzymania wojsk carskich otrzymała walcząca u boku Austriaków I Brygada Legionów Polskich. Polacy dowodzeni przez Kazimierza Sosnkowskiego zaatakowali o zmierzchu 22 grudnia 1914 r., a już następnego dnia rano zdobyli rosyjskie pozycje. Jednak Rosjanie nie zrezygnowali. Mordercze walki trwały przez cały dzień wigilijny. Rozkaz wycofania Polaków z pozycji pod wieczór 24 grudnia okazał się nieporozumieniem i opuszczone pozycje trzeba było zdobywać na nowo. Atak Rosjan 25 grudnia zmusił I Brygadę do odwrotu. Pomimo tego bitwa pod Łowczówkiem zatrzymała na pewien czas wojska rosyjskie, umożliwiając tym samym Austriakom umocnienie się na swoich pozycjach. Pozostali na nich do maja 1915 r. W bitwie poległo 128 legionistów (w tym 38 oficerów), a 342 było rannych. Straty rosyjskie są nieznane.